พูดถึงเรื่องแมลงสาบแล้วนั้น หลายคนคงจะยี้........
ขึ้นมาเลยทีเดียว ลองนึกถึงตอนที่มันบินมาใกล้ๆ คุณน่ะนะ อ่ะฮะ ...
บางคนคิดว่า "ทามงายจะหายตัวไปตอนนี้เลยหว่า" อีกบางคนคงก้าวไม่ออก
หรือวิ่งไปให้ไกลที่สุดเพื่อหนีแมลงสาบก็เป็นได้
ผมคนนึงที่ไม่ค่อยมีความรู้สึกนั้นเท่าไรนัก (เฉยๆ ครับ เราไม่ได้ทำไรกับมัน มันคงไม่ทำไรเรามั๊ง ) มันก็จริงนะครับที่มันไม่ได้ทำไรเรา เพียงแต่มันชอบหาที่พึ่งพิง (ชอบบินไปเกาะบางสิ่งบางอย่างที่อยู่นิ่ง หรือไต่ไปสู่ที่สูง )
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้แหละ ระหว่างผมทานข้าวเย็นอยู่นั่นเอง ผมรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างตกลงบนจานข้าวผมอย่างแรง (ตุ๊บ ... ครืดๆ) ไอ้ทีแรกก็ว่าจะไม่สนใจ แล้วปัดๆ มันทิ้งไปซะ แต่ที่ไหนได้ มองลงมาที่จานข้าวครับ โอ้ววววส์ ... แมลงสาบ - -" เนี่ย ... มันวิ่งเล่นบนจานข้าวผมเลย (ทานเหลือตั้งครึ่งจานแน่ะ ... ตั้ง 35 บาท แพงนา...) แล้วจาห้ายโผมทามงายเนี่ย การแก้พิษเบื้องต้นก็คือ ผมไล่มันไป ตอนนั้นเอาอะไรไม่รู้เขี่ยมันทิ้งลง (แต่คงไม่ใช่ช้อนแน่ เพราะทีแรกกะจะทานข้าวต่อ มีโปรตีนอ่ะนะ) ทีนี้ตกลงมาที่กางเกงผมเอง ตกลงมายังไม่ไปไหนอีก ... มันทำตัวเอาหนวดค้นหาสัญญาณ (คาดว่าเป็น อีที) อะไรไม่รู้ของมัน ~(- -~) แล้วก็ค่อยๆ ไต่ ผมคิดว่ามันคงได้สัญญาณแล้วล่ะ (จะไต่ขึ้นตัวผม) ทีนี้ผมก็ตัดสินใจปัดมันลงไป (จำไม่ได้อีกแระว่าเอาอะไรปัด - -a) แต่มันก็ยังดื้อด้าน คือ ไปเกาะขากางเกงด้านล่างผม : ทีนี้ผมกระทืบเพื่อให้มันตกไปเลยอ่ะ (แต่ไม่ฆ่าแมลงสาบตัวนั้นนะครับ เพราะมันบาป)
เฮ้อออออ ... ค่อยยังชั่ว มันตกลงไปแล้ว แต่ทีนี้ จะทำไงกับข้าวเราดีล่ะ ครั้นจะทานต่อ ไอ้เจ้าตัวค้นหาสัญญาณมนาวต่างดุ๊ด (แมลงสาบ) มันก็มาสำรวจบนจานข้าวผมไปทั่วแล้ว ... (ตอนแรกกะจะเขี่ยๆ ไอ้ตรงที่มันไต่ออกไป ... แต่ทำใจกินไม่ลง) ก็เลยตัดสินใจ บอกพี่เค้าเก็บตังค์ แล้วเราก็เดินจากไป ทิ้งให้เจ้าตัวค้นหามะนาว ค้นหาในร้านนั้นต่อไป ...
ผมได้แต่หวังว่า มันคงไม่ไปค้นหาสัญญาณอยู่บนจานข้าวคนอื่นหรอกนะครับ
No comments:
Post a Comment